Chodzenie konwencjonalne oraz chodzenie pod górę

Celem niniejszego badania była ocena różnic w aktywacji mięśni i odpowiedziach fizjologicznych między NW i W w warunkach poziomych i chodzenia pod górę. 

Dziewięciu ekspertów Nordic Walkerów wykonało 5-minutowe próby W i NW na bieżni z prędkością 4 km / h na pochyłościach 0% i 15%. Zarejestrowano aktywność elektromiograficzną siedmiu mięśni górnej części ciała i pięciu mięśni nóg oraz zużycie tlenu i zmierzono siłę bieguna podczas NW. 

VO2 podczas NW była o 22,3% wyższa przy 0% i tylko 6,9% wyższa przy 15% niż podczas W, podczas gdy aktywacja mięśni górnej części ciała była 2- do 15-krotnie wyższa w obu warunkach. Aktywacja mięśni dolnej części ciała była podobnie zwiększona podczas NW i W w warunkach pod górę, podczas gdy wzrost aktywności mięśni erekcyjnych kręgosłupa był mniejszy podczas NW niż W. Brak znaczącego wzrostu siły bieguna podczas chodzenia pod górę może tłumaczyć niższy dodatkowy wydatek energetyczny NW, co wskazuje na mniejszą aktywację mięśni górnej części ciała, aby podnieść ciało wbrew grawitacji. NW wydawało się zmniejszać skurcz mięśni dolnej części pleców w warunkach pod górę, sugerując, że chodzenie z kijkami może zmniejszyć wysiłek w celu kontrolowania oscylacji tułowia i może przyczynić się do produkcji pracy podczas NW.