Determinanty zmiany odpowiedzi insulinooporności na nordic walking u starszych kobiet mieszkających w społeczności
31 Mar 2025
Nordic walking, charakteryzujący się wykorzystaniem dwóch kijków do chodzenia, staje się coraz bardziej popularny. Celem niniejszego badania była analiza wpływu 12-tygodniowego programu treningowego nordic walking
na zdolności funkcjonalne i profile metaboliczne, w szczególności dystans marszu i insulinooporność, wśród starszych kobiet.
Niniejsze badanie objęło 74 kobiety (68 ± 7 lat). Program treningowy nordic walking trwający 120 minut tygodniowo był realizowany przez 12 tygodni. Przed i pod koniec 12-tygodniowej interwencji zmierzono
6-minutowy dystans marszu (6MWD) i homeostazę modelu oceny insulinooporności (HOMA-IR).
Po 12-tygodniowym programie treningowym nordic walking, 6MWD znacząco wzrosło. Wskaźnik HOMA-IR znacznie się poprawił z mediany (zakres międzykwartylowy) wynoszącej 2,01 do 1,32 po interwencji. Krokowe analizy wielokrotnej regresji liniowej dla zmian w HOMA-IR wykazały, że zmiany wskaźnika masy ciała, trójglicerydów i kwasu moczowego były niezależnie i istotnie związane ze zmianami w HOMA-IR. Zwiększona 6MWD korelowała istotnie z poprawą HOMA-IR u uczestników z wyjściową gamma-glutamylotransferazą (GGT), ale nie u tych z wyjściową GGT. Analiza kowariancji wykazała, że dwie linie regresji na każdym wykresie były znacząco różne. Wyniki te sugerują, że zwiększenie 6MWD przewiduje poprawę insulinooporności po 12-tygodniowym programie treningowym nordic walking u uczestników z podwyższonym GGT.
To może Cię zainteresować
© 2024 onwf.org | Original Nordic Walking from Finland