Wpływ kijków na mechanikę chodu kończyn dolnych

Celem tego badania było ustalenie, czy chodzenie z kijkami zmniejsza obciążenie kończyny dolnej podczas chodzenia po równym terenie. Trójwymiarowa analiza chodu została przeprowadzona na 13 zdrowych osobach dorosłych, które ukończyły 10 prób chodzenia przy użyciu trzech różnych warunków kijków (wybrane kijki, kijki z tyłu i kijki z przodu) oraz bez użycia kijków (bez kijków). Podejście dynamiki odwrotnej zostało wykorzystane do obliczenia danych kinetycznych za pomocą danych antropometrycznych, kinematycznych i kinetycznych. Wszystkie warunki chodzenia z kijkami zwiększyły prędkość chodzenia, długość kroku i czas stania w porównaniu z warunkami bez kijków. Zaobserwowano również spadek przednio-tylnego impulsu hamowania GRF, spadek średniego pionowego GRF podczas chodzenia z kijkami oraz spadek pionowej (ściskającej) siły reakcji stawu kolanowego w porównaniu z warunkami bez kijków. Impuls prostownika stawu kolanowego zmniejszył się o 7,3% między warunkami bez kijków i z wybranymi kijkami oraz o 10,4% między warunkami bez kijków i z kijkami z tyłu. Moment podparcia został zmniejszony pomiędzy warunkami bez kijków i z kijkami z tyłu i z przodu. Praca zginaczy podeszwowych stawu skokowego była mniejsza w warunkach z kijkami z przodu, ale nie wykryto różnic we wszystkich innych zmiennych mocy i pracy stawu skokowego, kolanowego lub biodrowego. Użycie kijków do chodzenia umożliwiło badanym chodzenie z większą prędkością przy zmniejszonych pionowych siłach reakcji podłoża, pionowych siłach reakcji stawu kolanowego oraz zmniejszeniu impulsu kątowego prostownika kolana i momentu podparcia, w zależności od zastosowanego ustawienia kijków.