Rejestracja
Logowanie
Poradnik
Skorzystaj z naszej zaawansowanej wyszukiwarki, aby znaleźć interesujące Cię szkolenia.
W Zwierzyńcu powstały trzy trasy Nordic Walking (łącznie 18,2 km), przebiegające przez Roztoczański Park Narodowy i Nadleśnictwo Zwierzyniec. Trasy 1 i 2 tworzą pętle rozpoczynające się na terenie „Zwierzyńca”.
W odpowiedzi na rosnące zainteresowanie aktywnym wypoczynkiem, samorządy podjęły inicjatywy promujące Nordic Walking w Polsce. Projekty te z powodzeniem popularyzują ten sport i zachęcają do aktywności fizycznej, kształtując przyszły rozwój zdrowia publicznego.
Badanie potwierdza, że Nordic Walking poprawia sprawność i mobilność kończyn górnych u osób z chorobą Parkinsona, a efekty utrzymują się do pięciu miesięcy. Jest to bezpieczny i skuteczny sposób na zwiększenie poziomu aktywności i poprawę jakości życia.
Wykorzystanie kijków w terapii chodu pomaga poprawić postawę, stabilność tułowia, koordynację i koncentrację. Zwiększa aktywację mięśni, rotację tułowia i ruchomość ramion, jednocześnie utrzymując optymalną równowagę i zmniejszając napięcie kończyn górnych.
Badanie wykazało, że większość uczestników uważa, że Nordic Walking poprawia sprawność fizyczną i przynosi pozytywne uczucia, takie jak satysfakcja. Chociaż nie wszyscy zauważyli fizyczną poprawę, nie odnotowano żadnych negatywnych emocji. Większość uczestników planuje kontynuować korzystanie z kijków w przyszłości.
W badaniu porównano parametry kinematyczne, kinetyczne i dynamiczne pomiędzy Nordic Walking (NW) i Natural Walking (W) przy różnych prędkościach. Wyniki nie wykazały znaczących różnic między NW i W, z wyjątkiem zwiększonego przodopochylenia miednicy przy wyższych prędkościach NW. Parametry chodu zależały raczej od prędkości niż stylu chodzenia.
W badaniu oceniano wydatek energetyczny (EE) i tętno wysiłkowe (EHR) w Nordic Walking (NW) i konwencjonalnym chodzeniu (W) wśród studentów uniwersytetów. Wyniki wykazały, że NW znacznie zwiększył EE i EHR w porównaniu do W, niezależnie od prędkości i płci, co sugeruje jego potencjał w zapobieganiu zaburzeniom hipokinetycznym.
W badaniu wzięło udział 500 uczniów (w wieku 11-18 lat) w województwie pomorskim, aby ocenić atrakcyjność Nordic Walking w porównaniu z innymi aktywnościami. Wyniki pokazały zróżnicowane opinie, podkreślając potrzebę dalszych badań nad preferencjami uczniów w planowaniu wychowania fizycznego. Oczekuje się, że Nordic Walking zyska na popularności, ponieważ jego korzyści zdrowotne stają się coraz bardziej rozpoznawalne.
W tym badaniu zbadano wpływ Nordic Walking i aerobiku w wodzie na przepływ krwi żylnej i skład ciała u kobiet po 50. roku życia. Po 8 tygodniach Nordic Walking poprawił krążenie żylne, zwiększył masę beztłuszczową i zmniejszył tkankę tłuszczową oraz BMI, podczas gdy aerobik w wodzie nie wykazał podobnych efektów.
W badaniu przeanalizowano nacisk podeszwowy w Nordic Walking (NW) przy użyciu technik Diagonal (DT) i Alpha (AT) w porównaniu do normalnego chodu (W). Wyniki wykazały, że AT zmniejszyła nacisk w kluczowych obszarach stopy skuteczniej niż DT przy preferowanej prędkości. Obie techniki NW obniżyły nacisk pod paluchem i śródstopiem w porównaniu do W. AT może być najlepszą techniką zmniejszania nacisku podeszwowego przy jednoczesnym zachowaniu korzyści NW.
Niniejsze badanie analizuje popularność Nordic Walking, koncentrując się na poziomie aktywności uczestników i priorytetach zdrowotnych. Na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród 40 respondentów stwierdzono, że nordic walking jest najbardziej popularny wśród kobiet w średnim wieku w obszarach miejskich z wyższym wykształceniem. Sport ten poprawia zdrowie, samopoczucie i interakcje społeczne, a 90% respondentów prawidłowo kojarzy go z kijkami do chodzenia.
Nordic Walking to skuteczna forma aktywności fizycznej, która poprawia ogólną kondycję i zdrowie. Niniejsze badanie analizuje jego wpływ na ludzkie ciało, podkreślając korzyści, takie jak poprawa układu sercowo-naczyniowego, wzmocnienie mięśni i poprawa koordynacji.
W niniejszym badaniu przeanalizowano biomechanikę Nordic Walking u pacjentów z osteoporotycznymi złamaniami kręgów, wykazując jego przydatność. Opracowano zmodyfikowaną metodę chodzenia, pozwalającą pacjentom pozostać aktywnymi, zmniejszyć izolację społeczną i cieszyć się bezpiecznymi ćwiczeniami na świeżym powietrzu przy minimalnych kosztach.
W badaniu analizowano wpływ nordic walkingu na sprawność fizyczną osób starszych przez 12 tygodni. Uczestnicy wykazali poprawę wytrzymałości aerobowej, zmniejszenie masy ciała, lepszy stosunek talii do bioder i zwiększoną elastyczność kręgosłupa lędźwiowego, szczególnie wśród osób wcześniej nieaktywnych.
W badaniu tym przeanalizowano wpływ nordic walkingu na kobiety z fibromialgią. W ciągu 15 tygodni uczestnicy wykazali lepszą wydolność funkcjonalną, większą wytrzymałość i niższe tętno wysiłkowe w porównaniu z grupą chodzącą o niskiej intensywności. Nordic Walking okazał się wykonalnym i korzystnym ćwiczeniem w leczeniu objawów fibromialgii.
W badaniu oceniano reakcje fizjologiczne i postrzegany wysiłek podczas Nordic Walking (NW) u pacjentów z POChP. Wyniki wykazały, że NW prowadzi do wyższego poboru tlenu, wentylacji i tętna w porównaniu ze standardowym chodzeniem, wykazując jego wykonalność jako korzystne ćwiczenie w leczeniu POChP.
32-tygodniowy program treningowy Nordic Walking u starszych kobiet znacząco obniżył poziom ferrytyny we krwi, wskazując na zmniejszone zapasy żelaza w organizmie. Trening poprawił również wydolność sercowo-oddechową i wpłynął na białka regulujące metabolizm żelaza, co sugeruje potencjalne korzyści zdrowotne.
Nordic Pole Walking (NPW) znacząco zwiększył dystans marszu i zmniejszył ból nóg u pacjentów z chromaniem przestankowym podczas testu na bieżni. Pomimo wyższego obciążenia krążeniowo-oddechowego, postrzegany wysiłek nie wzrósł. NPW może służyć jako skuteczna strategia ćwiczeń poprawiająca mobilność i wydolność sercowo-naczyniową u tych pacjentów.
Nordic Walking (NW) to ćwiczenia o niskim wpływie na organizm, które zwiększają korzyści płynące z regularnego chodzenia, dzięki czemu są bezpieczną i skuteczną opcją dla osób starszych. Pomaga poprawić sprawność fizyczną, jednocześnie minimalizując ryzyko urazów układu mięśniowo-szkieletowego, dzięki czemu jest odpowiedni dla osób z chorobami związanymi z wiekiem, takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów.
Sam nordic walking nie zmniejsza znacząco obrzęku limfatycznego u osób, które przeżyły raka piersi, ale w połączeniu z metodą Isa skutecznie zmniejsza pozakomórkową wodę w organizmie i obwód kończyny górnej. Metoda Isa zwiększa aktywację mięśni, poprawiając wyniki.
Nordic walking znacząco poprawia równowagę, siłę kończyn dolnych oraz zmniejsza osłabienie i depresję u słabych osób w wieku powyżej 70 lat, co czyni go bardziej skutecznym niż ogólne ćwiczenia.
Badanie terenowe analizujące obciążenie biomechaniczne podczas Nordic Walking nie wykazało znaczącego zmniejszenia obciążenia kończyn dolnych, zaprzeczając twierdzeniom o 30-50% odciążeniu. Badanie podkreśla fizjologiczne i motywacyjne korzyści Nordic Walking, a nie redukcję obciążenia stawów.
W badaniu przeanalizowano parametry obciążenia w Nordic Walking (NW) w porównaniu ze zwykłym chodzeniem (W) pod kątem ryzyka urazów. NW skutkował wyższymi wskaźnikami obciążenia, siłami poziomymi i wartościami pronacji, podczas gdy obciążenia kończyn dolnych pozostały stosunkowo niewielkie. Jednak przyspieszenia nadgarstka osiągnęły nawet siedmiokrotność przyspieszenia grawitacyjnego, co wskazuje na potencjalne urazy kończyn górnych spowodowane nadmiernym obciążeniem. Aby zapobiec takim urazom, zaleca się stosowanie kijków amortyzujących i ćwiczeń wzmacniających kończyny górne.
W badaniu tym przeanalizowano wpływ nordic walking (NW) na depresję i zaburzenia snu u osób starszych. Dwudziestu czterech pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy NW lub klasycznego marszu, trenując przez 50 minut, trzy razy w tygodniu przez osiem tygodni. Wyniki wykazały, że NW miał pozytywny wpływ zarówno na depresję, jak i jakość snu, podkreślając jego potencjał jako skutecznej interwencji ruchowej dla osób starszych z tymi schorzeniami.
W badaniu oceniano wpływ Nordic Walking (NW) na aktywność autonomicznego układu nerwowego (ANS) u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (CHF). Łącznie 111 pacjentów z CHF zostało losowo przydzielonych do grupy trenującej NW (8 tygodni, 5 razy w tygodniu) lub grupy kontrolnej. Wyniki wykazały, że NW poprawił zmienność rytmu serca (HRV) i równowagę przywspółczulno-przywspółczulną, korelując ze zwiększonym szczytowym zużyciem tlenu (VO2). Nie zaobserwowano jednak znaczącego wpływu na turbulencje tętna (HRT).
Trening Nordic Walking poprawia jakość życia, wpływając korzystnie zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Promowanie aktywnego stylu życia w późnej dorosłości przyczynia się do długowieczności i ogólnego dobrego samopoczucia.
Nordic Walking zachęca kobiety do większej codziennej aktywności fizycznej w porównaniu z innymi formami ćwiczeń. Podczas gdy różne aktywności pomagają utrzymać sprawność funkcjonalną, połączenie gimnastyki i aktywności w wodzie może być szczególnie skuteczne w utrzymaniu poziomu sprawności wraz z wiekiem.
Trening siłowy i wytrzymałościowy poprawiają dystans chodu i siłę mięśni skuteczniej niż trening na bieżni lub nordic walking u pacjentów z chromaniem przestankowym. Jednak wszystkie badane programy rehabilitacyjne miały pozytywny wpływ na wytrzymałość i siłę mięśni.
Nordic Walking poprawia dynamiczną stabilność chodu w chorobie Parkinsona, zapewniając rytmiczne wskazówki zewnętrzne poprzez ruch górnej części ciała. Po trzech sesjach treningowych pacjenci wykazali zwiększoną długość kroku, szybkość chodu i czasową organizację chodu, co sugeruje, że Nordic Walking jest skuteczną strategią leczenia zaburzeń chodu w chorobie Parkinsona.
Nordic Walking (NW) oferuje znaczące korzyści fizjologiczne i psychospołeczne dla pacjentów z rakiem, szczególnie w radzeniu sobie ze zmęczeniem i bólem związanym z rakiem. Angażując zarówno górną, jak i dolną część ciała, NW zwiększa zużycie tlenu i wydatek energetyczny przy jednoczesnym utrzymaniu niskiego postrzeganego wysiłku, potencjalnie poprawiając przestrzeganie programów ćwiczeń. Może to być skuteczna interwencja zwiększająca sprawność fizyczną podczas radioterapii, choć potrzebne są dalsze badania.
12-tygodniowy domowy program ćwiczeń (HEP) rozszerzony o Nordic Pole Walking (NPW) znacząco poprawił dystans chodzenia, prędkość i jakość życia u osób z chromaniem przestankowym, przy doskonałej długoterminowej zgodności (98% po 12 miesiącach). Grupa NPW wykazała lepszą poprawę w porównaniu z normalnym chodzeniem, przy niższych kosztach i lepszym przestrzeganiu zaleceń niż wiele nadzorowanych programów ćwiczeń. Wyniki te wspierają dalsze badania porównujące HEP oparte na NPW z tradycyjnymi nadzorowanymi programami ćwiczeń.
Badanie przeprowadzone na 34 pacjentach z przyśrodkową chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego i ustawieniem szpotawym wykazało, że kijki nie zmniejszają momentów przywodzenia kolana ani obciążeń przedziału przyśrodkowego. Chociaż indywidualna technika może mieć wpływ na wyniki, kijki nie powinny być zalecane w oparciu o założenie, że zmniejszają obciążenie stawu kolanowego u tych pacjentów.
W badaniu przeprowadzonym na osobach starszych mieszkających w ośrodku opieki dziennej zbadano wpływ chodzenia z kijkami na sprawność fizyczną, postawę i jakość życia (QoL). W ciągu trzech miesięcy grupa ćwicząca chodzenie z kijkami wykazała poprawę wyników QoL, podczas gdy grupa kontrolna doświadczyła spadku mobilności. Nie zaobserwowano jednak znaczących zmian w funkcjonowaniu fizycznym w wyniku interwencji.
Badanie wykonalności nordic walking dla kobiet z bólem stawów związanym z inhibitorami aromatazy (AIAA) wykazało wysoki poziom przestrzegania zaleceń (>90% nadzorowanych, >80% niezależnych) i brak poważnych działań niepożądanych. W ciągu 12 tygodni ból zmniejszył się, a poziom aktywności wzrósł zarówno w grupie interwencyjnej, jak i kontrolnej, co wskazuje, że nordic walking jest bezpieczną i akceptowalną opcją ćwiczeń.
W badaniu oceniano efekty ustrukturyzowanego treningu Nordic Walking u kobiet z cukrzycą typu 2. Dwadzieścia uczestniczek (w wieku 40-65 lat) zostało losowo przydzielonych do grupy Nordic Walking lub grupy kontrolnej otrzymującej porady dotyczące aktywności fizycznej. W badaniu oceniano zmiany antropometryczne, metaboliczne i bioelektryczne przed i po interwencji, z 6-miesięczną obserwacją. Nordic Walking okazał się dostępną i skuteczną opcją ćwiczeń w leczeniu cukrzycy.
W randomizowanym, kontrolowanym badaniu sprawdzono wpływ Nordic Walking na rehabilitację pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym (ACS) i chorobą okluzyjną tętnic obwodowych (PAOD). W ciągu czterech tygodni 42 pacjentów podzielono na grupę uprawiającą nordic walking i grupę chodzącą bez kijków. Badanie wykazało, że Nordic Walking był bardziej skuteczny w zwiększaniu dystansu marszu w 6-minutowym teście marszu, co sugeruje jego potencjalne korzyści w rehabilitacji sercowo-naczyniowej.
© 2024 onwf.org | Original Nordic Walking from Finland