Rejestracja
Logowanie
Poradnik
Skorzystaj z naszej zaawansowanej wyszukiwarki, aby znaleźć interesujące Cię szkolenia.
W badaniu tym przeanalizowano wpływ nordic walkingu na kobiety z fibromialgią. W ciągu 15 tygodni uczestnicy wykazali lepszą wydolność funkcjonalną, większą wytrzymałość i niższe tętno wysiłkowe w porównaniu z grupą chodzącą o niskiej intensywności. Nordic Walking okazał się wykonalnym i korzystnym ćwiczeniem w leczeniu objawów fibromialgii.
W badaniu oceniano reakcje fizjologiczne i postrzegany wysiłek podczas Nordic Walking (NW) u pacjentów z POChP. Wyniki wykazały, że NW prowadzi do wyższego poboru tlenu, wentylacji i tętna w porównaniu ze standardowym chodzeniem, wykazując jego wykonalność jako korzystne ćwiczenie w leczeniu POChP.
32-tygodniowy program treningowy Nordic Walking u starszych kobiet znacząco obniżył poziom ferrytyny we krwi, wskazując na zmniejszone zapasy żelaza w organizmie. Trening poprawił również wydolność sercowo-oddechową i wpłynął na białka regulujące metabolizm żelaza, co sugeruje potencjalne korzyści zdrowotne.
Nordic Pole Walking (NPW) znacząco zwiększył dystans marszu i zmniejszył ból nóg u pacjentów z chromaniem przestankowym podczas testu na bieżni. Pomimo wyższego obciążenia krążeniowo-oddechowego, postrzegany wysiłek nie wzrósł. NPW może służyć jako skuteczna strategia ćwiczeń poprawiająca mobilność i wydolność sercowo-naczyniową u tych pacjentów.
Nordic Walking (NW) to ćwiczenia o niskim wpływie na organizm, które zwiększają korzyści płynące z regularnego chodzenia, dzięki czemu są bezpieczną i skuteczną opcją dla osób starszych. Pomaga poprawić sprawność fizyczną, jednocześnie minimalizując ryzyko urazów układu mięśniowo-szkieletowego, dzięki czemu jest odpowiedni dla osób z chorobami związanymi z wiekiem, takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów.
Sam nordic walking nie zmniejsza znacząco obrzęku limfatycznego u osób, które przeżyły raka piersi, ale w połączeniu z metodą Isa skutecznie zmniejsza pozakomórkową wodę w organizmie i obwód kończyny górnej. Metoda Isa zwiększa aktywację mięśni, poprawiając wyniki.
Nordic walking znacząco poprawia równowagę, siłę kończyn dolnych oraz zmniejsza osłabienie i depresję u słabych osób w wieku powyżej 70 lat, co czyni go bardziej skutecznym niż ogólne ćwiczenia.
Badanie terenowe analizujące obciążenie biomechaniczne podczas Nordic Walking nie wykazało znaczącego zmniejszenia obciążenia kończyn dolnych, zaprzeczając twierdzeniom o 30-50% odciążeniu. Badanie podkreśla fizjologiczne i motywacyjne korzyści Nordic Walking, a nie redukcję obciążenia stawów.
W badaniu przeanalizowano parametry obciążenia w Nordic Walking (NW) w porównaniu ze zwykłym chodzeniem (W) pod kątem ryzyka urazów. NW skutkował wyższymi wskaźnikami obciążenia, siłami poziomymi i wartościami pronacji, podczas gdy obciążenia kończyn dolnych pozostały stosunkowo niewielkie. Jednak przyspieszenia nadgarstka osiągnęły nawet siedmiokrotność przyspieszenia grawitacyjnego, co wskazuje na potencjalne urazy kończyn górnych spowodowane nadmiernym obciążeniem. Aby zapobiec takim urazom, zaleca się stosowanie kijków amortyzujących i ćwiczeń wzmacniających kończyny górne.
W badaniu tym przeanalizowano wpływ nordic walking (NW) na depresję i zaburzenia snu u osób starszych. Dwudziestu czterech pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy NW lub klasycznego marszu, trenując przez 50 minut, trzy razy w tygodniu przez osiem tygodni. Wyniki wykazały, że NW miał pozytywny wpływ zarówno na depresję, jak i jakość snu, podkreślając jego potencjał jako skutecznej interwencji ruchowej dla osób starszych z tymi schorzeniami.
W badaniu oceniano wpływ Nordic Walking (NW) na aktywność autonomicznego układu nerwowego (ANS) u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (CHF). Łącznie 111 pacjentów z CHF zostało losowo przydzielonych do grupy trenującej NW (8 tygodni, 5 razy w tygodniu) lub grupy kontrolnej. Wyniki wykazały, że NW poprawił zmienność rytmu serca (HRV) i równowagę przywspółczulno-przywspółczulną, korelując ze zwiększonym szczytowym zużyciem tlenu (VO2). Nie zaobserwowano jednak znaczącego wpływu na turbulencje tętna (HRT).
Trening Nordic Walking poprawia jakość życia, wpływając korzystnie zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Promowanie aktywnego stylu życia w późnej dorosłości przyczynia się do długowieczności i ogólnego dobrego samopoczucia.
Nordic Walking zachęca kobiety do większej codziennej aktywności fizycznej w porównaniu z innymi formami ćwiczeń. Podczas gdy różne aktywności pomagają utrzymać sprawność funkcjonalną, połączenie gimnastyki i aktywności w wodzie może być szczególnie skuteczne w utrzymaniu poziomu sprawności wraz z wiekiem.
Trening siłowy i wytrzymałościowy poprawiają dystans chodu i siłę mięśni skuteczniej niż trening na bieżni lub nordic walking u pacjentów z chromaniem przestankowym. Jednak wszystkie badane programy rehabilitacyjne miały pozytywny wpływ na wytrzymałość i siłę mięśni.
Nordic Walking poprawia dynamiczną stabilność chodu w chorobie Parkinsona, zapewniając rytmiczne wskazówki zewnętrzne poprzez ruch górnej części ciała. Po trzech sesjach treningowych pacjenci wykazali zwiększoną długość kroku, szybkość chodu i czasową organizację chodu, co sugeruje, że Nordic Walking jest skuteczną strategią leczenia zaburzeń chodu w chorobie Parkinsona.
Nordic Walking (NW) oferuje znaczące korzyści fizjologiczne i psychospołeczne dla pacjentów z rakiem, szczególnie w radzeniu sobie ze zmęczeniem i bólem związanym z rakiem. Angażując zarówno górną, jak i dolną część ciała, NW zwiększa zużycie tlenu i wydatek energetyczny przy jednoczesnym utrzymaniu niskiego postrzeganego wysiłku, potencjalnie poprawiając przestrzeganie programów ćwiczeń. Może to być skuteczna interwencja zwiększająca sprawność fizyczną podczas radioterapii, choć potrzebne są dalsze badania.
12-tygodniowy domowy program ćwiczeń (HEP) rozszerzony o Nordic Pole Walking (NPW) znacząco poprawił dystans chodzenia, prędkość i jakość życia u osób z chromaniem przestankowym, przy doskonałej długoterminowej zgodności (98% po 12 miesiącach). Grupa NPW wykazała lepszą poprawę w porównaniu z normalnym chodzeniem, przy niższych kosztach i lepszym przestrzeganiu zaleceń niż wiele nadzorowanych programów ćwiczeń. Wyniki te wspierają dalsze badania porównujące HEP oparte na NPW z tradycyjnymi nadzorowanymi programami ćwiczeń.
Badanie przeprowadzone na 34 pacjentach z przyśrodkową chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego i ustawieniem szpotawym wykazało, że kijki nie zmniejszają momentów przywodzenia kolana ani obciążeń przedziału przyśrodkowego. Chociaż indywidualna technika może mieć wpływ na wyniki, kijki nie powinny być zalecane w oparciu o założenie, że zmniejszają obciążenie stawu kolanowego u tych pacjentów.
W badaniu przeprowadzonym na osobach starszych mieszkających w ośrodku opieki dziennej zbadano wpływ chodzenia z kijkami na sprawność fizyczną, postawę i jakość życia (QoL). W ciągu trzech miesięcy grupa ćwicząca chodzenie z kijkami wykazała poprawę wyników QoL, podczas gdy grupa kontrolna doświadczyła spadku mobilności. Nie zaobserwowano jednak znaczących zmian w funkcjonowaniu fizycznym w wyniku interwencji.
Badanie wykonalności nordic walking dla kobiet z bólem stawów związanym z inhibitorami aromatazy (AIAA) wykazało wysoki poziom przestrzegania zaleceń (>90% nadzorowanych, >80% niezależnych) i brak poważnych działań niepożądanych. W ciągu 12 tygodni ból zmniejszył się, a poziom aktywności wzrósł zarówno w grupie interwencyjnej, jak i kontrolnej, co wskazuje, że nordic walking jest bezpieczną i akceptowalną opcją ćwiczeń.
W badaniu oceniano efekty ustrukturyzowanego treningu Nordic Walking u kobiet z cukrzycą typu 2. Dwadzieścia uczestniczek (w wieku 40-65 lat) zostało losowo przydzielonych do grupy Nordic Walking lub grupy kontrolnej otrzymującej porady dotyczące aktywności fizycznej. W badaniu oceniano zmiany antropometryczne, metaboliczne i bioelektryczne przed i po interwencji, z 6-miesięczną obserwacją. Nordic Walking okazał się dostępną i skuteczną opcją ćwiczeń w leczeniu cukrzycy.
W randomizowanym, kontrolowanym badaniu sprawdzono wpływ Nordic Walking na rehabilitację pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym (ACS) i chorobą okluzyjną tętnic obwodowych (PAOD). W ciągu czterech tygodni 42 pacjentów podzielono na grupę uprawiającą nordic walking i grupę chodzącą bez kijków. Badanie wykazało, że Nordic Walking był bardziej skuteczny w zwiększaniu dystansu marszu w 6-minutowym teście marszu, co sugeruje jego potencjalne korzyści w rehabilitacji sercowo-naczyniowej.
Badanie ocenia wpływ intensywnego nordic walking na równowagę i chód u osób z chorobą Parkinsona w randomizowanym, kontrolowanym projekcie pilotażowym.
12-tygodniowy program nordic walking poprawił dystans marszu i insulinooporność u starszych kobiet, przy czym większe korzyści zaobserwowano u osób z podwyższonym poziomem gamma-glutamylotransferazy (GGT).
Badanie kliniczne oceniające wpływ Nordic Walking na pacjentów z niewydolnością serca, porównujące jego efekty ze standardową rehabilitacją.
Przegląd literatury analizujący skuteczność i bezpieczeństwo Nordic Walking w rehabilitacji osób starszych. Opierając się na 37 randomizowanych badaniach, podkreśla NW jako korzystną i odpowiednią aktywność fizyczną poprawiającą jakość życia i zmniejszającą niepełnosprawność w starzejącej się populacji.
W badaniu z udziałem 16 kobiet (w wieku 56-62 lat) oceniono wpływ 6-tygodniowego programu Nordic Walking na skład ciała i wydolność krążeniowo-oddechową. Wyniki wykazały znaczące zmniejszenie masy ciała, procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i BMI, podczas gdy beztłuszczowa masa ciała pozostała niezmieniona.
W badaniu z udziałem 16 kobiet (w wieku 56-62 lat) oceniono wpływ 6-tygodniowego programu Nordic Walking na skład ciała i wydolność krążeniowo-oddechową. Wyniki wykazały znaczące zmniejszenie masy ciała, procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i BMI, podczas gdy beztłuszczowa masa ciała pozostała niezmieniona.
Oparty na dowodach przegląd potwierdza znaczące korzyści Nordic Walking w rehabilitacji osób z chorobą Parkinsona, szczególnie we wczesnych stadiach.
4-tygodniowy program Nordic Walking dla kobiet w wieku 48-58 lat doprowadził do znacznej poprawy sprawności fizycznej, w tym zwiększenia siły, elastyczności i dystansu marszu. Uczestnicy zgłaszali również poprawę zdrowia fizycznego i psychicznego, co wskazuje na pozytywny wpływ na ogólne samopoczucie.
Nordic Walking (NW) oferuje wyższy wydatek kaloryczny i łagodne korzyści treningu aerobowego w porównaniu do normalnego chodzenia (W), bez zwiększania odczuwanego wysiłku. Badanie to, przeprowadzone w rzeczywistych warunkach zewnętrznych, potwierdza wcześniejsze wyniki kontrolowanych badań, podkreślając NW jako skuteczną aktywność fitness na świeżym powietrzu.
12-tygodniowy program treningowy Nordic Walking znacząco poprawił siłę dolnej części ciała, aktywność mięśnia pośladkowego wielkiego i zmniejszył masę ciała u kobiet z niską masą kostną. Nie zaobserwowano znaczących zmian w innych mięśniach dolnej części ciała ani w grupie kontrolnej.
Nordic Walking znacząco poprawia dystans marszu i zmniejsza ból nóg u pacjentów z chromaniem przestankowym - to tania i skuteczna alternatywa dla treningu na bieżni.
3-miesięczny program Nordic Walking u dorosłych z hemofilią wykazał poprawę sprawności fizycznej i percepcji ciała bez zwiększania częstotliwości krwawień lub stosowania czynników zastępczych. Badanie sugeruje, że Nordic Walking jest bezpieczną opcją ćwiczeń dla tej populacji.
Nordic Walking okazał się bardziej skuteczny niż szybki marsz, a nawet jogging w poprawie tętna, ciśnienia krwi, zużycia tlenu i jakości życia, co czyni go cennym narzędziem zarówno w profilaktyce, jak i rehabilitacji różnych schorzeń.
Nordic Walking, stosunkowo nowa forma aktywności fizycznej wykorzystująca kijki, zyskała globalną popularność ze względu na korzyści zdrowotne i rehabilitacyjne. Badania podkreślają jego pozytywne efekty fizjologiczne, kondycyjne i biomechaniczne w porównaniu ze zwykłym chodzeniem.
© 2024 onwf.org | Original Nordic Walking from Finland